Starbucks’ geheim tot succes: de kracht van alignment
Wel eens de Starbucks uitgelopen zonder naam op je beker? 😕
In de Starbucks voel je altijd meteen of een barista wel of niet is ingewerkt…
👨🏼🦰 Is er aandacht voor mij of is de barista vooral bezig met zijn collega’s?
☕ Wordt er meegedacht over mijn koffie? Doet de barista suggesties?
✒️ Staat mijn naam op de beker en wordt mijn naam omgeroepen?
Bij Starbucks gaat het namelijk om het nabootsen van de Italiaanse koffiecultuur. Waar op elke straathoek een koffiebar is waar mensen genieten van meest geweldige koffie (‘the perfect shot’). Ze ontspannen, ontmoeten en praten. De oprichter van Starbucks, Howard Schultz, noemt dit ook wel ‘the third place’: een plek tussen werk en thuis.
Hij ziet de barista’s dan ook als partners om van de Starbucks een fijne plek te maken.
Het succes van de Starbucks ervaring is dan ook dat medewerkers precies weten wat het doel is, waarom dit zo is én hoe zij daar vanuit hun rol aan bijdragen.
In mijn woorden is dat alignment.
De antwoorden op bovenstaande vragen zijn vaak negatief als ik bij een Starbucks locatie in een tankstation ben geweest.
Logisch wel… daar zijn medewerkers naast Starbucks ook vaak bezig met afrekenen van je volle tank.
Hoe dan ook doet mijn alignmenthart dan toch een beetje pijn.
Maar hoe dan?
Zet in op alignment; organiseer de structurele (!!!) dialoog in je organisatie over het doel van je organisatie, waarom dit je doel is en hoe medewerkers hier aan bijdragen vanuit hun rol.
Werk dit samen met je mensen uit.
Mooi is dat Starbucks een aantal rituelen en concrete gedragingen heeft afgesproken met de barista’s die de Starbucks beleving mede vormgeven.
De rechten van de foto berusten bij mijn collega Jacomine. Zij verzamelt foto’s van mensen die haar naam verkeerd schrijven en is echt ZWAAR teleurgesteld als ze zonder naam op haar beker de deur uitloopt.
INspiratie 
Op de wc gebeurt het
Al minimaal een jaar hangt er een poster op de toiletten van Careyn. Deze is impactvol om verschillende redenen. Lees hier welke dat zijn.
Welke houding neem je aan t.o.v. zorgzame gemeenschappen?
In de meeste regiovisies en plannen zien we dat het belang van zorgzame gemeenschappen wordt benoemd. Het roept een belangrijke vraag op voor organisaties: welke houding moeten wij hierin aannemen?
Zo vertaal je regioplannen naar de werkvloer
Veel zorgorganisaties hebben soms wel te maken met 7(!) regiovisies, regioplannen en netwerken. Hoe laat je deze landen in jouw organisatie?