Wie wordt de eerste ‘death education influencer’ van nederland?
Een tijd geleden kreeg ik een Instagram-account onder ogen van Hospicenurse Julie. Een Amerikaanse hospice verpleegkundige die doet aan ‘death-education’.
Op Instagram licht zij mensen voor over de dood en doodgaan. Vanuit de overtuiging dat leren over dit onderwerp leidt tot minder angst en meer berusting.
Elke ochtend zie ik een filmpje… ik weet inmiddels wat er in een hospice gebeurt, hoe het eruit kan zien als iemand dood gaat, wat normaal is en waar je niet van hoeft te schrikken.
En eerlijk is eerlijk: in de vergrijzende maatschappij krijgen we veel vaker met dit onderwerp te maken
In veel regiovisies op de toekomst van de ouderenzorg streven we naar:
🧓🏻ouderen die zich voorbereiden op het ouder worden
👴🏽verwachtingen management over de verschraling van zorg
Het inzetten van influencers vind ik echt een kans om de bevolking te informeren in deze bewegingen.
Bewijs is al zichtbaar door de twee geweldige influencers in de zorg van dit moment: Tommie Niessen (werken in de zorg is leuk!) en Teun Toebes(een betere wereld voor mensen met dementie)
Wie wordt de eerste ⚰️ ‘death-education’ ⚰️ influencer van Nederland?
INspiratie 
Verandering is er vaak al
Vaak willen we vanuit organisaties ‘een andere manier van kijken’ stimuleren bij collega’s, cliënten, familieleden, inwoners of samenwerkingspartners. Kijk eens om je heen. Vaak is deze andere manier al ergens realiteit.
De rol van bestuur en toezicht in de beweging van Zorg naar Gewoon Leven
Dat was het onderwerp van de sessie afgelopen dinsdag met 100 bestuurders en toezichthouders, het Zilveren Kruis Zorgkantoor en NVTZ.We verkenden twee goede voorbeelden.Als eerste: de implementatie van reablement binnen Mijzo. Annet Boekelman-Wilhelm en Victor van Dijk deelden in dit kader waardevolle inzichten.
30 professionals en sleutelfiguren uit een wijk die elkaar niet kennen… herkenbaar?
Vorige week kwamen zo’n 30 mensen bijeen, die allemaal in de wijk Heerenveen-Midden direct of indirect werkzaam zijn voor senioren. Er was niemand die iedereen kende. Er waren er een paar die de helft kende. Het grootste gedeelte kende bijna niemand.